Zaangażowanie i pobudzenie graczy – jak to badamy?

Reakcje psychofizjologiczne są mimowolne, nie da się ich kontrolować. Dlatego to pozwalają badaczom określić rzeczywisty wpływ bodźców zmysłowych na badanego, niezależnie od jego deklaracji. Zaprosiliśmy uczestników do laboratorium gier Try Evidence, gdzie maszynowo mierzymy trzy rodzaje reakcji na gry, trailery, teasery i wszelkie inne materiały związane z grami: 

• Reakcje elektrodermalne (inaczej psychogalwaniczne), czyli drobne zmiany oporu elektrycznego na skórze wywołane aktywnością gruczołów potowych. Te reakcje pomagają mierzyć stopień pobudzenia współczulnego układu nerwowego u ludzi np. w reakcji na obrazy, filmy, muzykę czy gry. A pobudzenie układu współczulnego jest ściśle związane ze stanem emocjonalnym. Można dzięki niemu określić czy przeżywamy pozytywne emocje, takie jak radość, oraz negatywne, na przykład strach. Dlatego metodę tę wykorzystuje się też w wykrywaniu kłamstw.  
• Aktywność wzrokową – przy pomocy urządzeń do eyetrackingu sprawdzamy na co badani patrzą, jak długo i w jakiej kolejności. 
• Makro i mikroekspresje mimiczne charakterystyczne dla przeżywania podstawowych emocji, takich jak radość, zaskoczenie, złość, smutek, strach i wstręt. Dzięki komputerowej analizie określonych kombinacji mikroekspresji możemy nie tylko oszacować emocje badanego, ale także jego zaangażowanie w danym momencie trailera, gry lub dowolnego innego materiału audiowizualnego.  

  Na podstawie rejestracji powyższych reakcji w naszym laboratorium zmierzyliśmy zaangażowanie oraz pobudzenie graczy, podczas oglądania trailerów gier. Badania tego typu – w połączeniu z pogłębionym wywiadem indywidualnym, tzw. IDI – dają nam pełen obraz tego, co gracze realnie widzą, co postrzegają jako atrakcyjne, co faktycznie ich pobudza, i co myślą o obejrzanym lub rozegranym materiale.